The Wampies went global!!!

Goedendag Nederlanders, liebe leute, geachte kaaskoppen.

Ni Hao, wang, fu jong hai, sambal bij, tsjim tsa hui si xu moa trung, kloepoek nasi bami pangang mio.

Zoals jullie lezen spreken we een best woordje Chinees. Ze konden zich dan ook prima redden in Hong Kong Citaat: "wat zei die nou tegen jou?" "Mwoaa of ik ook een bamischijfje met wilde!" "o echt?Jij spreekt al een riedeltje Chinees zeg!"

De Wampies checken een paar hostel kamertjes uit op 1 van de drukste straten die de Wampies hadden gezien in het afgelopen jaar. Ze konden dr dan ook niet bij dat ze dubbelgevouwen met het dooie lijk aant voete eind moesten bivakeren in wat hier heet een Hotel! Uiteindelijk een riante slaapplek gevonden, we hadden zoveel ruimte naast het 1.80m stapelbedje dat als de 1 in het lijk wilde grabbele, de ander op de bovenverdieping van het bed moest gaan zitten met de kop in de airco. Gelukkig hadden we een riant groot raam (met veel lichtinval) dat op de binnentuinen uitkeek. Geen plant of ander stukkie groen te bekennen. Nog even over de luxe badkamer die we met alle andere 100.0089 hotelgasten deelde, mocht je onverwachts naar de w.c. moeten tijdens je welverdiende douche waarbij je de douchekop lekker losjes in het knuisje houdt, dan is dat zo geregeld. Laat het nou net zo zijn dat de douche regelrecht boven en praktisch in de w.c. is en je jezelf inclusief die donut en onderkin in de spiegel ken bewonderen. U begrijpt, de laatste vijf nachtjes van onze vakantie was de luxe op en top!

De vier daagjes in Hong Kong waren druk, strakke tijdsplanning werd er aangehouden en we hebben dan ook weliswaar zwaar cultuur gesnoven. En heel veeel, maar dan ook heeeel veel gestiefeld.Een dagje naar Lantau Island geweest waar we een authentiek vissers dorpje hebben bewonderd en een MEUGA extreem grote giant Buddha de hand hebben geschud. Ook zijn we even op het bootje gestapt richting Macau (we snappen nog steeds niet wat nou bij China of Vietnam, Taiwan, Japan of Turkije hoort want voor Macau kregen we zomaar weer een stempeltje in ons toch al heus wel volle paspoortje).
Het gekke is dat op Macau alles drietalig is. Portugees, Engels en Chinees. Lirisch waren de Wampies, en we hebben dan ook veel gebouwtjes bekeken uit het portugeese tijdperk bewonderd. En even waren ze van hun apropo want daar stonden ineens The MGM, Venetian en het Wynn hotel inclusief casino's, die toch echt thuishoren in Las Vegas! Een klein Vegas laten we t beessie maar een naam geven.
In Hong Kong hebbe de Wampies veel prularia bekeken, souvenirs geshopt en vooral heeeeeeeeel vaak no thanks gezegd tegen iedereen die ons ook maar 1 copy watch of op maat gemaakt pakkie probeerden aan te smeren.

Vastgeklemd in hun 1.80m bed in de riante hotelkamer met uitzicht op de binnentuinen in Hong Kong, beseften de Wampies inene dat ze in het afgelopen jaar echt een rondje rond de wereld hadden gemaakt. Met deze gedachten creeerden de Wampies rust in het koppie en zijn ze klaar om terug te keren naar het kikkerlandje. Maar voordat dat zover is, nemen we jullie even mee terug naar het begin, twaalf maanden geleden, 6 november 2008...

Voor dag en dauw stonden de Wampies op deze bewuste donderdagochtend naast hun bed. Laatste spullen pakken, en elkaar smse: ' vergeet je je tandeburstel niet?' Op vanuit Bolsward en Zevenaar naar Schiphol, waar onze vrienden en familie inclusief opa met videocamera paraat stonden om afscheid te nemen van de geliefde Wampies.

Als we terug kijken op het afgelopen jaar hebben we ontzettend veel bijzondere, onvergetelijke, en ook onbeschrijvelijke momenten, gekke mooie, fantastische en komische dingen mogen meemaken. Zo hebben we onder andere een actieve vulkaan met stromend lava beklommen in Guatemala. Daar waar de druppels zweet van de kop af gutste en waar de Wampies bij het beklimmen van de Franz Joseph Gletsjer in Nieuw Zeeland de ijsmuts en ijsbijl erbij moesten halen. Ook het duiken op tropisch little corn island staat hoog in het vaandel, net zoals de grotten van Lanquin in Guatemala waar we doorheen liepen/zwommen met een kaarsje in het knuisje. Over een stukje paradijs op aard gesproken... de drie weken op Samoa zijn onvergetelijk en na de tsunami die ons dorpje (en fale!) verwoest heeft, hebben we alleen nog maar meer besef dat we niet alles voor lief moeten nemen, en dat wat op zo'n moment heel normaal lijkt er zo opeens niet meer kan zijn. Geniet van het nu!

De meest normale maanden, voor zover het normaal is om tijdelijk aan de andere kant van de wereld te leven, waren de drie maanden in Auckland waar we twee maandjes aan de bak waren als babysitter en ambtenaar. Dit leventje werd al snel te normaal en er moest dan ook weer gereisd worden. Met het gezelschap van Truus (onze auto) vertrokken de Wampies richting Wanaka. Vrienden moesten er gemaakt worden, ribben gekneusd, brandwondjes gemaakt, en vele biertjes genuttigd.

Al met al hebben we de afgelopen twaalf maanden:
* door 14 landen gestiefeld (wandelen in de volksmond),
* in zo'n 60 verschillende bedden geslapen,
* in 16 vliegtuigen gezeten met een totaal van 72 uur boven de wolkjes,
* zijn we 24 stempels in ons paspoort rijker,
* heeft Mol 1 huwelijksaanzoek gehad,
* hebben we 6x de dokter bezocht,
* 12 dagen gestudeerd (duiken en spaans)
* en minimaal grofweg pak m beet 5000 liter bier per persoon genuttigd.
* 7 maanden koos werkeloos geweest,
* we 300 euro hebben verdiend door goede deal met de paparazzi van Nederland
* Maaike 150 dollar in het knuisje ontving tijdens happy hour door lucky number 25 in te vullen
* 350 dollar verdiend door de verkoop van onze trots Truus met winst.


Vanaf Airport Hong Kong bedanken we jullie voor jullie aandacht, ching wangwutshi wu! Tevens willen wij het feit benadrukken dat wij enorm onder de indruk zijn van alle positieve en stimulerende reacties op onze website. Ook hiervoor danken wij jullie van harte, zeer gewaardeerd! Daarnaast willen we jullie ook zeker bedanken voor alle postduifberichten, sms textberichten, emails, faxverhalen, telefoontjes, liefdesbrieven, kaartjes, telepathische seintjes, rooksignalen, telegrafen, foto's, flessenpost, brieven met den veer geschreven, en al die andere manieren die ons zo even niet te binnen schieten. ONZE DANK IS ZEER GROOT EN NIET IN WOORDEN UIT TE DRUKKEN! WANG SHU HONG SHU OUW!

Hoooi, we gaan nog even vier uurtjes spatsieren, zien we jullie zo na een vluchtje van 11 uur (waar de wampies op apegape liggen na drie wijntjes en 1 slaappil)!