De wampiesontour is begonnen!

En hoe!De eerste knopen zijn aan de broek genaaid, en de eerste enkel is verstuikt! De eerste biertjes genuttigd (maximaal de huig open Kilian!) de eerste miskopen gedaan, de eerste Australiers ontmoet, en natuurlijk al duizenden kilometers afgelegd!

De vliegreis naar LA verliep vlekkeloos, het wachten in London ging gepaard met een Nintendo DS sessie van 4 uur. (met groooote dank aan Barbara, gracias!)
De 10,5 uur durende vlucht zaten de wampies als een wokkel gekruld in de stoel!Prima!

Eenmaal in LA namen de wampies de taxi naar het Hostel, het werd gelijk gezellig, want daarin zat ook een rasechte amerikaan Thom. Gelijk aan de praat uiteraard. Als jullie dachten dat we niets zouden merken van de verkiezingen, de eerste minuut in de taxi ging het al over Obama ¨now everyone is gonna be rich!¨ De rasechte amerikaan Thom lachte en liet zijn telefoonschermpje zien met daarop MC Cain. Mooi grapje!

Na 2 uren tussen de democraten en 1 republikein arriveerden de Wampies met het lijk op de rug bij het Hostel. Gelijk feest, een dronken Australier heette ons welkom, de Wampies waren echter niet aanspreekbaar en hadden 1 doel: douchen en snurken!

De eerste ochtend werden de Wampies om 7 uur(!!)wakker van zacht gemompel... Hu mar du, jag ar bra, jag ar botten...
De Wampies waren in de war, zijn we in Zweden????? Maar het zonnetje scheen en de temperatuur steeg in de beddestee, de wampies waren volop wakker, en besteften toen donders goed: we zijn niet in Zweden, we´re in HOLLYWOOD!!!!!!!

Wat eet je in Amerikaans Hostel als ontbijt: JUIST, zelfgebakken gratis pannekoeke!
Met een lichtelijke jetlag, duffe kop en in de pyama stonden de Wampies aan het fornuis. Toen op een gegeven moment diezelfde Australier (van die avond daarvoor) zijn verse tattoo van een duif op zijn ass trots aan ons liet zien!Toen waren we duidelijk écht wakker!

De tweede ochtend waren we vroeg uit de veren om met de gratis bus naar Venice beach en Santa Monica te gaan, (lees: David Hasselhoff lookalikes spotten). Venice beach was Crazy!Met een temperatuurtje van 30 graden wisten de wampies niet waar ze kijken moesten. Langs de hele boulevard zagen we kraampjes, hippies, artiesten, daklozen, kunstenaars en body builders in zo´n kooi met apparaten. Lopend van Venice Beach naar Santa Monica veranderde het straatbeeld naar luxe appartementen, skaters, fietsers, en zelfs een attractie park op de pier.

Financiele crisis in Amerika??? Daar merkten de wampies niets van toen ze de weg vroegen naar een supermarkt aan een vriendelijke meneer. We kregen zomaar 12 dollar in ons handje gedrukt om lunch te halen, blijkbaar zagen we er toch iets verloederd en uitgehongerd uit!haha!Prima lunch genuttigd overigens.

Elke avond was er feest in het hostel, een kroegentocht op vrijdagavond, en een private party in de voortuin van het hostel met allerlei nationaliteiten, die ook wel van een corona houden. We vermaakten ons prima, zo goed zelfs dat Annet de volgende ochtend wakker werd met een verstuikte enkel. Sindsdien is de andere wampie Annets personal verpleger en spullen- aangeef-assistent.

Op dit moment zijn de Wampies gearriveerd in Mexico, mexicooooooooooo city. Op visite bij José, ze heeft een relaxed huisje, en we genieten even van wat privacy.
De taxi rit naar Josés crib verliep niet geheel vlekkeloos, met enige angst voor de ¨taxi¨verhalen die we hadden gehoord, zaten de wampies op de achterbank te beseffen dat het nu toch écht was begonnen. Stil van de indrukken en van de rijstijl van de Mexicanen hobbelden we rustig door mexico city. Totdat....
het Fordje van onze taxi chauffeur hem (en ons) in de steek liet. Niet harder dan 10 km per uur vervolgde we onze rit. José maakte zich al zorgen. Na 88x stoppen, de weg te vragen en op nieuw op te starten waren we er! Gelijk aan de taco´s de Pastor, cactus, bonen en bier met José. Eerste indruk mexico: PRIMA!

Tot zover de eerste verhalen van de wampiesontour!Adios Amigos, tik m aan, en tot de volgende x vanuit...