Back to school

Hola Amigos,

Ja, jullie lezen het goed... de Wampies gaan back to school! Het leven als toerist bestaat niet alleen uit cultuur snuiven, biertjes drinken, vrienden maken en reizen... Nee, vanaf morgen gaan we terug de schoolbanken in! 5 dagen, 4 uur per dag, zullen wij sochtends vanaf 09.00 uur op school te vinden zijn om een heus Spaans diploma te halen! Tinholt en Robbie zouden trots op ons zijn. Leve de NHL!

Inmiddels zijn er al heel wat plaatsen aangedaan door de Wampies die wij jullie uiteraard niet willen onthouden. Om verder te gaan waar de vorige keer zijn geeindigd: San Cristbol de las Casas... Mooi stadje, kleurrijk, veel kerkjes en bovenal KOUD snachts! Brrrr... Samen met een collega van Maaike, die toevallig ook in San Cristobal was en op dezelfde dag dezelfde toer deed (of bestaat toeval niet?) zijn de wampies naar 2 Maya dorpjes gegaan. De dorpjes verschilde erg van elkaar, ondanks dat ze hetzelfde geloof hebben. In de kerk lagen veel naalden van de denneboom op de grond om zo de kwade geesten buiten de deur te houden. Overal stonden de kaarsjes op de grond, mensen waren aan het bidden of stonden met een kip onder de arm om een minuut later de kop van de kip om te draaien, om zo genezen te worden als je wat ziekjes bent. Westerse dokters zijn dus overbodig. Verder waren er ontzettend veel cola en andere koolzuur houdende drankjes te vinden in de kerk, om zo makkelijk te kunnen boeren en ook daarmee de kwade geesten te verdrijven... Erg interessant om deze cultuur van zo dichtbij de hebben gezien.

Vanuit San Christobal naar de biggest shithol ever in Mexico: Palenque. Het dorpje was dus bagger, maar de natuur eromheen was amazing! We wampies hebben reunies bezocht en hele blauwe grote watervallen. Zie foto´s. Het reizen met de bus gaat niet altijd vlekkeloos. Het gebeurd nog wel eens dat er zwerfhonden over de straten zwerven. Hiervoor moest onze chauffeur hard remmen. De chauffeur achter ons had nog niet van houd-afstand-regel gehoord (sowieso niet in Centraal America)en knalde dan ook boven op ons. De wampies zaten met de nase vooraan in de bus... lichtelijk in shock, maar rustig aan in NL, niks aan het handje! Alles goed met ons!

Het voorgaande ongelukje was voor ons een peuleschilletje in vergelijking met de grensovergang van Guatamala. Wederom niet helemaal voorbereid om reis, moesten de wampies in een bootje de grens oversteken. Eenmaal in Guatamala begon het echte survivallen. Dachten wij een eerste klas bus te hebben geboekt, nou zie de foto´s voor de eerste klas volgens Guatamalteekse bergrippen. Uiteraard moesten we ook nog even door de immigratie voor een stemmelptje in het paspoort. Tikkeltje anders dan we gewend waren. Gewoon een hutje op de hei tussen de koeien en kippen konden wij de stempel halen. Maar goed, terugkomend op de reis naar Flores... Na al zo´n 2 uurtjes op de onverharde weg te hebben gecruised stond de hele bus inclusief wampies en een oud duits stel en nog meer vrienden stil.... Reden??? Dat is pech, de weg was weg! Riviertje was er doorheen gegaan! Na 2 uurtjes, vele boomstammetjes en ladingen steen, konden de wampies weer lekker verder reizen! Op naar Flores!
s Avonds dachten de wampies even samen romantisch te kunnen dineren... Niks was minder waar! Voor het wisten schoof de hele bus aan en dronken we inclusief opa en oma Germany liters bier. Het was heuze happening in Flores en we werden dan ook gelijk op de film gezet voor een promotie filmpje van de pizza place. Worden de wampies dan nu echt beroemd????

Laat Tikal nu net om de hoek liggen bij Flores, besloten we daar een dagje te spatsieren. Sochtends om 5 uur zaten de wampies paraat om de jungle inclusief Maya tempels te ontdekken. Erg indrukwekkend! Zie foto´s.

We hebben niet stil gezeten en zijn gelijk doorgegaan naar het paradijs in Lanquin! Damn... beautiful! Ook deze reis verliep met horten en stoten. De laatste 20 kilometers werden afgelegd op een onverharde weg en de remblokjes van ons busje waren oververhit.Kortom de laatste kilometer afgelegd achterop een pick-up met lijk en al (de backpack). In een hutje aan de rivier met een stijle trap vonden de wampies het nodig om hier een klein weekje vakantie te houden. We hebben grotten bezocht, getubed down te river, van rotsen gesprongen en bergen beklommen voor mooi uitzicht. Helaas konden we niet veel langer in het paradijse verblijven en moesten we het paradijs inclusief 2 nieuwe vrienden, echte locals, achter ons laten om naar de city Antigua te gaan.

Uiteraard verliep ook deze reis niet vlekkeloos! Hoe passen 21 man in busje voor 15 man??? Nou niet dus! Maar goed, 2 uur later werd bedacht dat er een extra bus moest komen en zaten de wampies met de benen in de nek (lees; deze busjes zijn niet gemaakt voor NEderlandse lengtes).

Na een dagje in Antigua te hebben rondgelopen, was het tijd voor rust en zijn we inmiddels in San Pedro La Laguna! Ook dit is een heus paradijs! Een groot blauw tussen vulkanen en daaromheen wat dorpjes. San Pedro is het dorp waar alles nog kan en mag... Dokter Brownie is actief met de verkoop van spacecake in hostels en supermarkten, roken en blowen in kroegen zijn ook geen enkel probleem. Hmmm... zijn we weer in Nederland????

Om deze website interactief te maken, hebben we een zoekplaatje toegevoegd. Het is de bedoeling dat jullie Annet Mol tussen de ruines zoeken.. Schrijf hieronder je bevindingen! SUCCES!

Wij gaan nu van de zon genieten, een hangmat en een koud biertje opzoeken!

Adios!!!